This study aims to compare economic, health, routine-change and isolation anxiety levels between private and public sector employees during the Covid-19 pandemic in Turkey. For this purpose, an online questionnaire is adapted from the Spielberger State-Trait Anxiety Inventory (STAI), and sent to the 1111 participants from both sectors. It is hypothesized that economic anxiety would have a greater effect on private sector employees than public sector employees while the health anxiety has more dominant effects on public sector employees. To test the significance level of the mean differences between these groups, an independent sample t test was used and for testing the significance level of the mean differences among three or more groups one-way analysis of variance (ANOVA) was used. The t test results revealed that private sector employees had higher levels of economic anxiety on average than public sector employees. While there is no significant difference between the sectors in terms of health anxiety, routine change anxiety is higher on average over all other anxiety levels for both sectors. According to the results of one-way ANOVA test, employees living in minimum subsistence conditions, i.e., low-income group, had much more intense levels of economic anxiety than high-income group, and it was concluded that high-income group was under psychological pressure due to the routine changes they experienced. Finally, the results showed that private sector employees were more feared about getting short-time working allowances compared to public sector employees.

Bu çalışma, Türkiye'de Covid-19 salgını süresince özel sektör ve kamu sektörü çalışanları arasındaki ekonomik, sağlık, rutin değişikliği ve izolasyon kaygı (anksiyete) düzeylerini karşılaştırmayı amaçlamaktadır. Bu amaçla, Spielberger Durumluk-Sürekli Kaygı Envanteri'nden (STAI) çevrimiçi bir anket uyarlanmış ve her iki sektörden 1111 katılımcıya gönderilmiştir. Ekonomik kaygının özel sektör çalışanları üzerinde kamu çalışanlarına göre daha fazla etkisi olurken, sağlık kaygısının kamu sektörü çalışanları üzerinde daha baskın etkilerinin olacağı hipotezi öne sürülmüştür. Bu gruplar arasındaki ortalama farklılıkların anlamlılık düzeyini test etmek için bağımsız örneklem t testi ve üç veya daha fazla grup arasındaki ortalama farklılıkların anlamlılık düzeyini test etmek için tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. T testi sonuçları özel sektör çalışanlarının ortalamada kamu sektörü çalışanlarına göre daha yüksek düzeyde ekonomik kaygı yaşadıklarını ve iki grup arasında anlamlı bir fark bulunduğunu ortaya çıkarmıştır. Sağlık anksiyetesi açısından sektörler arasında anlamlı bir fark bulunamazken, her iki sektörde de diğer tüm kaygı düzeyleri arasında rutin değişikliği anksiyetesinin ortalamada daha yüksek olduğu görülmüştür. Tek yönlü ANOVA testi sonuçlarına göre, asgari geçim koşullarında yaşayan, yani düşük gelir grubundaki çalışanların, yüksek gelir grubuna göre çok daha yoğun ekonomik kaygı düzeylerine sahip olduğu, yüksek gelir grubu çalışanlarının ise içinde bulundukları rutin değişiklikleri sebebiyle psikolojik baskı altında bulundukları görülmüştür. Son olarak sonuçlar, özel sektör çalışanlarının, kamu sektörü çalışanlarına kıyasla kısa çalışma ödeneği almaktan duydukları endişenin daha yüksek olduğunu göstermiştir.